der 19. Februar
recytujemy wiersz:
6b w poniedziałek
6a we wtorek
Ich muss morgens früh aufstehen,
Zähne putzen, aufs Klo gehen.
Ich habe keine Zeit,
ich bin noch nicht bereit.
Mittag, Mittag, ich muss essen,
Händewaschen nicht vergessen.
Abend, Abend, es war nett,
leider muss ich gleich ins Bett.
Schlafen, schlafen, schöne Träume,
morgen darf ich nichts versäumen.
Z tekstu "Ich darf nicht" zapamiętajmy wyrażenia, które oznaczają zakazy. Do ich wyrażania służy czasownik modalny
dürfen – móc, mieć pozwolenie
ich darf
du darfst
er, sie, es darf
wir dürfen
ihr dürft
sie, Sie dürfen
Jeśli w zdanie zastosujemy przeczenie (nicht, kein) w towarzystwie czasownika dürfen, oznacza wtedy zakaz – nie wolno, nie mogę…
Ich darf nicht ins Kino gehen.
Ich darf keine Schokolade essen.
Was darf ich?
Ich darf nicht in die Disko gehen.
Ich darf auch keine Filme sehen.
Ich darf nicht lang telefonieren.
Ich darf nur die Zahlen addieren.
Schimpfen darf ich nicht,
nur Lernen ist meine Pflicht.
Was ich machen will,
ist meinen Eltern zu viel.
Ich darf nicht laut schreien und singen,
zur Schule kein Spiel mitbringen.
Ich darf keine Schokolade kaufen.
Ich muss heute zur Schule laufen.
Praca klasowa nr 2
-
Wizytówka i dyktando.
-
Części garderoby.
-
Zdania „Ich ziehe einen Pullover an”.
-
Części ciała.
-
Zdania, co mnie boli.
-
Zastosowanie i odmiana czasownika „müssen“.
-
Tryb rozkazujący w liczbie pojedynczej, mnogiej i w formie grzecznościowej.
Ich ziehe eine Hose an.
Ich ziehe eine Bluse an.
Ich ziehe ein Hemd an.
Ich ziehe Socken an.
Ich ziehe Handschuhe an.
Ich ziehe einen Schal an.
Ich ziehe ein T-Shirt an.
Ich ziehe eine Kleid an.
Ich ziehe einen Rock an.
Ich ziehe die Schuhe an.
Ich ziehe eine Mütze an.
Mein Hals tut mir weh.
Mein Bauch tut mir weh.
Mein Bein tut mir weh.
Mein Arm tut mir weh.
Meine Hand tut mir weh.
Mein Zahn tut mir weh.
Mein Rücken tut mir weh.
Mein Ohr tut mir weh.
Mein Finger tut mir weh.
Mein Zeh tut mir weh.
lub
Ich habe Halsschmerzen.
Ich heb Bauchschmerzen.
müssen
ich muss
du musst
er, sie, es muss
wir müssen
ihr müsst
sie/Sie müssen
Ich muss Hausaufgaben machen.
Du musst Tee trinken.
Er muss heute ein Buch lesen.
Wir müssen mehr lernen.
Ihr müsst Obst und Gemüse essen.
Sie müssen Sport treiben.
Tryb rozkazujący w liczbie pojedynczej tworzymy od 2 osoby liczby pojedynczej, czyli od „du“. Po odmienieniu czasownika do 2 os. usuwamy osobę oraz końcówkę „st”. Pozostała część to tryb rozkazujący i nim rozpoczynamy zdanie.
Mach die Tür auf!
Mach das Buch zu!
Komm an die Tafel!
Gib mir dein Buch!
Tryb rozkazujący w liczbie mnogiej tworzymy od 2 osoby liczby mnogiej, czyli od „ihr“. Po odmienieniu czasownika do 2 os. usuwamy osobę. Pozostała część to tryb rozkazujący i nim rozpoczynamy zdanie.
Macht Hausaufgaben!
Esst Obst!
Bleibt zu Hause!
Stehr bitte auf!
Tryb rozkazujący w formie grzecznościowej tworzymy od 3 osoby liczby mnogiej, zamieniamy kolejność wyrazów, a osobę zapisujemy wielką literą.
Trinken Sie viel Wasser!
Gehen Sie heute abend ins Kino!
Sprechen Sie bitte laut!
Za nami pierwsze powtórki. Zwróćcie uwagę na następujące zagadnienia:
Czytanie i zapisywanie liczebników do 100
Krótkie opowiadanie o sobie jako o uczniu
Zadawanie pytań do ilustracji
Nazywanie niektórych państw Europy, ich stolic w zdaniu oraz rozpoznawanie flag
20 – zwanzig
30 – dreissig
50 – fünfzig
70 – siebzig
90 – neunzig
ale
17 – siebzehn
13 – dreizehn
16 –sechzehn
Ich heiße Pippi Langstrumpf. Ich wohne in Kuniburt. Ich besuche die sechste Klasse der Grundschule in Osieczna. Meine Klassenlehrerin heißt Frau Rosenmeier. Sie unterrichtet Deutsch und Englisch. Ich habe 6 Mädchen und 12 Jungen in der Klasse. Ich mag Biologie und Sport. Ich mag keine Geschichte. Ich lese gern und ich male nicht gern.
Wie viele Kinder gibt es auf dem Bild?
Was machen die Frauen in der Bibliothek?
Wie sind die Katzen?
Wie ist die Küche?
Wo sind die Schüler?
Europa: Polen, Deutschland, Frankreich, Spanien, Italien, Großbritannien (England), Österreisch, die Schweiz, Schweden, Norwegen, Russland, Griechenland
Wie heißt die Hauptstadt von Frankreich?
Die Hauptstadt von Frankreich heißt Paris.
Wie heißt die Hauptstadt Polens?
Die Hauptstadt Polens heißt Warszawa.
Wie heißt das Land?
Das Land heißt Deutschland.
Wo liegt Deutschland?
Deutschland liegt in Europa.
der 17. März
Wolfgang Amadeusz Mozart to jeden z największych muzyków wszech czasów. Na kolejnej lekcji będziemy mieć okazję do jej posłuchania, a także dowiemy się nieco o samym kompozytorze. Przy okazji będziemy ćwiczyć umiejętność czytania ze zrozumieniem oraz tworzenie map myśli. Życzę Wam dobrego odbioru!
Sein Originalname war Johannes Chrisostomus Wolfgang Gottlieb Mozart.
Er kam aus Salzburg in Österreich. Er ist das größte Musik-Genie aller Zeiten. Mit vier komponierte er die ersten Musikstücke, mit sieben machte er eine „Tournee“ durch Europa – er spielte in Deutschland, Frankreich, England, Holland und in der Schweiz. Er war sehr berühmt. Er war ein „Star“, aber er war sehr arm. Im Alter von 35 Jahren starb er 1791 in Wien.
Das Jahr 2006 war Mozartjahr. Auf der ganzen Welt konnte man die Musik von Mozart hören und auch viele Souvenirs mit seinem Bild kaufen. Mozart ist jetzt sehr populär. Er hat seinen Flughafen in Salzburg, viele Hotels, sogar ein Radweg trägt seinen Namen.
Von seinem Leben erzählte der Film „Amadeus“.
Na pracę klasową powtórzę:
-
Wizytówkę i dyktando
-
Odmianę czasowników regularnych i mocnych
-
Opis nauczycieli i nauczycielek
-
Wiersz „Ich habe keine Zeit” – znajomość poszczególnych wyrażeń (znaczenie)
-
Odmiana i zastosowanie czasownika „durfen”. 5 zakazów.
-
Wiersz o zimie (1 zwrotka)
-
Wyrażanie upodobań (Mein Lieblings…)
Pełen tekst dyktanda:
Jedes Jahr kommt der neue Frühling und der neue März. Der Winter ist vorbei. Es schneit nicht mehr und es ist nicht mehr kalt. Die Sonne scheint. Die Tage werden lang. In dem Park wachsen Blumen. Die Kinder sind froh. Sie spielen Ball, rennen und springen. Mädchen pflücken die Blumen und Jungen fahren Fahrrad. In der Schule haben die Schüler viel Arbeit. Sie müssen Hausaufgaben machen und Klassenarbeiten schreiben. Aber bald kommt der April und sie werden Osterferien haben.
Bardzo ważne:
W wierszach "Ich habe keine Zeit" i "Was darf ich?" musimy rozumieć poszczególne zwroty:
Ich habe keine Zeit - nie mam czasu
Ich bin noch nicht bereit - nie jestem jeszcze gotów
Ich darf keine Schokolade essen - nie wolno mi jeść czekolady
Ich muss morgens früh aufstehen - muszę rano wcześnie wstawać itp.
Wiersz o zimie, natomiast - powtarzamy z pamięci (tylko 1 zwrotkę) - będzie do uzupełnienia
Odmiana czasownika dürfen:
ich darf
du darfst
er,sie,es darf
wir dürfen
ihr dürft
sie,Sie dürfen
Odpowiednie formy czasownika trzeba będzie wstawić w miejsce luk w zdaniach. Oczywiście kierujemy się zawsze osobą występującą w zdaniu. Pomocniczo, możemy zapisać sobie odmianę na pracy klasowej i z niej korzystać. Uczulam na ostatnie zadanie wykonane podczas lekcji powtórzeniowej.
przykłady do ostatniego zagadnienia:
Mein Lieblingstag ist Freitag.
Mein Lieblingsmonat ist April.
Meine Lieblingsjahreszeit ist Sommer.
Mein Lieblingsfach ist Deutsch.
Mein Lieblingsessen ist Obstsalat.
Mein Lieblingsspiel ist Schach.
Mein Lieblingsbuch ist Harry Potter.
Mein Lieblingsfilm ist Star Wars.
Trzymam kciuki!
der 23. Februar
Obiecana odmiana czasowników na kartkówkę. Powodzenia!
lesen – czytać
ich lese
du liest
er, sie, es liest
wir lesen
ihr lest
sie/Sie lesen
essen - jeść
ich esse
du isst
er,sie,es isst
wir essen
ihr esst
sie/Sie essen
sprechen - mówić
ich spreche
du sprichst
er,sie,es spricht
wir sprechen
ihr sprecht
sie/Sie sprechen
schlafen – spać
ich schlafe
du schläfst
er,sie,es schläft
wir schlafen
ihr schlaft
sie/Sie schlafen
geben – dawać
ich gebe
du gibst
er,sie,es gibt
wir geben
ihr gebt
sie/Sie geben
fahren – jechać
ich fahre
du fährst
er,sie,es fährt
wir fahren
ihr fahrt
sie/Sie fahren
der 21. Februar
Czasownik to zmora wielu języków. W angielskim nie jest zbyt kłopotliwy, w niemieckim zmusza do poznania czterech różnych końcówek w odmianie przez osoby. Aż strach pomyśleć, ile problemów może sprawiać jego odmiana w języku polskim, szczególnie obcokrajowcowi:)
Podsumujmy krótko:
Bezokolicznik poznajemy zwykle po końcówce –en. Niewielka grupa posiada w bezokoliczniku tylko końcówkę –n. Skupmy się zatem na większości. Prześledźmy prosty czasownik, którego znaczenie wszyscy znamy:
spielen
Aby przystąpić do odmiany przez osoby, trzeba oddzielić końcówkę bezokolicznika. Dopiero pozostała część czasownika (tzw. temat) będzie podstawą form osobowych w odmianie. Zatem:
ich spiel
du spiel
er, sie, es spiel
wir spiel
ihr spiel
sie/Sie spiel
Do poszczególnych form dodajemy prawie zawsze te same końcówki. „Prawie”, bo oczywiście każda regułą ma swoje wyjątki. Nie zaprzątajmy sobie nimi głowy, choć wystarczy wrócić do poprzedniej lekcji, gdzie odmienialiśmy czasownik modalny „dürfen” – który w odmianie zachowuje się zupełnie inaczej.
Wracamy do odmiany i dokładamy końcówki:
ich spiele
du spielst
er, sie, es spielt
wir spielen
ihr spielt
sie/Sie spielen
W ten sposób odmienimy zdecydowaną większość czasowników. Najważniejsze, byśmy pamiętali, że formy wynikające z powyższej odmiany muszą być stosowane w zdaniach. Punktem wyjścia jest osoba stojąca zwykle przed czasownikiem.
Mniejszość stanowią czasowniki „mocne”, które wykazują pewne różnice w niektórych osobach. A mianowicie: jeśli wystąpi jakaś zmiana w odmianie, to może ona mieć miejsce tylko w 2 i 3 osobie liczby pojedynczej. Zmiany te nie są oczywiście przypadkowe, lecz kierują się określonymi regułami.
Jeśli w temacie czasownika występuje samogłoska „a”, w odmianie czasownika mocnego w 2 i 3 osobie liczby mnogiej wystąpi „ä”, np.:
schlafen (spać): ich schlafe, du schläfst, er, sie, es schläft
fahren (jechać): ich fahre, du fährst, er,sie,es fährt
halten (trzymać, zatrzymać się): ich halte, du hälst, er,sie,es hält
waschen (myć, prać): ich wasche, du wäschst, er,sie,es wäscht
Jeśli w czasowniku występuje samogłoska „e“, w odmianie czasownika mocnego w 2 i 3 osobie liczby pojedynczej wystąpi „i” lub „ie”, np.:
geben (dawać): ich gebe, du gibst, er,sie,es gibt
helfen (pomagać): ich helfe, du hilfst, er,sie,es hilft
lesen (czytać): ich lese, du liest, er,sie,es liest
Może to groźnie wygląda, ale nieregularnych przypadków jest niewiele, a nawet popełnienie błędu nie stanowi dużej bariery w komunikacji. Warto jednak coraz intensywniej myśleć o właściwej formie czasownika w zdaniu po to, byśmy nie mówili metodą „Kali chcieć jeść” :)
der 19. Februar
Dziękuję wszystkim, którzy wywiązali się już z zadania projektowego: prezentacja o pięciu wybranych nauczycielach. Gratuluję tym, którzy wykonali solidną prezentację w PPT. Wielki szacunek dla Nikodema, który pokusił się o eksperyment w Prezi – to pożyteczna umiejętność; szczere zazdroszczę i życzę wytrwałości w jej zgłębianiu.
Proszę wszystkich, którzy otrzymali informację zwrotną o poprawienie błędów i odesłanie pracy ponownie na moją skrzynkę mailową. Do wyboru:
Warto pamiętać: wszystkie rzeczowniki piszemy wielka literą, np. Name, Geschichte, Polnisch. Warto przy tej okazji przypomnieć sobie nazwy przedmiotów szkolnych:
Polnisch
Deutsch
Englisch
Mathe
Geschichte
Biologie
Naturkunde
Musik
Kunst
Sport
Religion
Informatik
Handwerke
W zdaniach informujących o zainteresowaniach nauczycieli czasownik ma zawsze końcówkę –t, bo przecież w każdym przypadku opisujemy osobę trzecią, np. tanzt, kocht, spielt, liest, rennt, turnt, singt.
**********************************************************
Zima się kończy, a na jej pożegnanie jeszcze jeden wiersz. Na lekcji spróbujemy przebadać znaczenie każdego wersu i przyporządkować każdy z nich do jednej z trzech ilustracji. Pamięciowo opanujemy razem pierwszą zwrotkę. Trochę dużo tej pamięciowej nauki, ale uwierzcie mi, ćwiczenie pamięci w Waszym wieku jest najbardziej korzystne i skuteczne, szczególnie, jeśli odbywa się na podstawie tekstów rymowanych. Ważne! Łatwiej zapamiętujemy tekst, który rozumiemy.
Ich male ein Bild
ein schönes Bild,
ich male dir den Winter.
Weiß ist das Land,
schwarz ist der Baum,
grau ist der Himmel dahinter.
Sonst ist da nichts,
da ist nirgends was,
da ist weit und breit nichts zu sehen.
Nur auf dem Baum,
auf dem schwarzen Baum
hocken zwei schwarze Krähen.
Aber die Krähen,
was tun die zwei?
Was tun die zwei auf den Zweigen?
Sie sitzen dort
und fliegen nicht fort.
Sie frieren nur und schweigen.
Wer mein Bild besieht,
wie's da Winter ist,
wird den Winter durch
und durch spüren.
Der zieht einen dicken Pullover an,
vor lauter Zittern und Frieren.